6th SvS - 2565 vs 2629

W ciszy mrozu narodziła się bitwa

W ciszy mrozu narodziła się bitwa

Wiatry wyły nad tundrą, niosąc ciężar oczekiwania. Dwie potężne siły stały gotowe pod niebem ciężkim od śniegu i przeznaczenia. Mróz kąsał głęboko, ale jeszcze głębiej płynęła determinacja tych, którzy stali razem — nie jako jednostki, lecz jako jedno.

Przed bitwą było zaciekle. Ponad 9 miliardów punktów zostało wyrytych w lodzie przez jedną stronę — świadectwo nieustannego przygotowania, bezsennych nocy i niezachwianej jedności. Druga odpowiedziała 8,6 miliarda, niemal równym rykiem w burzy. To nie był tylko pojedynek siły — to był pojedynek poświęcenia.

A potem cisza pękła.

Stal starła się ze stalą. Schrony płonęły. Zimno stało się tygielkiem. Ale przez to wszystko jedna strona utrzymała linię — nie dlatego, że była silniejsza, lecz dlatego, że była razem. Każdy rajd, każda obrona, każde poświęcenie nie dla chwały, lecz dla siebie nawzajem.

Nie walczyli dla imion. Walczyli dla dziedzictwa.

Na końcu mróz był świadkiem zwycięstwa nie tylko liczby, lecz ducha. Sztandary mogą zamarznąć, ale ogień w tych sercach nigdy nie zgaśnie. To, co zostało wykute w tej bitwie, będzie rozbrzmiewać w każdej nadchodzącej śnieżnej burzy.